تداخل عصاره آبی- الکلی زنجبیل و تزریق داخل بطن مغزی آگونیست و آنتاگونیست گیرنده های d2 دوپامینی بر حساسیت به درد در موش صحرایی نر

زنجبیل گیاهی با ترکیبات فعال بیولوژیکی است که اثرات ضد دردی آن به اثبات رسیده است. دوپامین و آگونیست گیرنده های d2 دوپامینی نقشی تعدیلی در حساسیت به درد ایفا می کنند. با توجه به ظرفیت ضد دردی گیرنده d2، هدف مطالعه حاضر بررسی تداخل اثر عصاره آبی- الکلی زنجبیل و تزریق داخل بطن مغزی آگونیست و آنتاگونیست گیرنده های d2 بر حساسیت به درد در موش صحرایی نر است. در این تحقیق از 48 قطعه موش صحرایی نر نژاد sprague dawley با وزن تقریبی 220 گرم در هشت گروه شش تایی استفاده شد. در گروه های شاهد csf، دوم، سوم، چهارم و پنجم آزمایشی، ناحیه lateral ventricle، بوسیله جراحی استریوتاکسی به صورت یک طرفه کانولا گذاری شد. گروه کنترل: در این گروه فقط آزمون درد بوسیله ستاپ مخصوص آزمون فرمالین انجام گرفت. گروه شاهد: پس از نوشاندن آب به مدت پانزده روز، در روز شانزدهم آزمون درد فرمالین انجام شد. گروه شاهد csf: پس از نوشاندن آب به مدت پانزده روز، در روز شانزدهم با تزریق حجمی از csf مصنوعی مشابه با گروه های آزمایشی، آزمون درد فرمالین گرفته شد. گروه آزمایشی یکم: به مدت پانزده روز عصاره آبی - الکلی زنجبیل به صورت یک گرم به ازای یک کیلوگرم وزن بدن نوشانده شد و در روز شانزدهم آزمون درد فرمالین انجام گرفت. گروه های آزمایشی سوم و چهارم: به مدت پانزده روز عصاره آبی - الکلی زنجبیل به صورت یک گرم به ازای یک کیلوگرم وزن بدن نوشانده شد و در روز شانزدهم پس از تزریق آگونیست بروموکریپتین در دو دوز ?g/rat 30, 10، آزمون درد فرمالین انجام شد. گروه های آزمایشی چهارم و پنجم: در این گروه مطابق گروه های سوم و چهارم عمل کردیم با این تفاوت که پس از تزریق آنتاگونیست کلرپرومازین در دو دوز ?g/rat 40, 20، آزمون درد فرمالین انجام گرفت. در آزمون فرمالین به مدت یک ساعت و در فواصل زمانی پانزده ثانیه رفتارهای حیوان مشاهده و ثبت شد. نمره 3 به رفتارهای دردناک اعم از لیسیدن و گاز گرفتن پای تزریق شده، نمره 2 به درد متوسط شامل بالا نگه داشتن پای تزریق شده، نمره 1 به درد ضعیف یعنی وقتی که حیوان پای خود را در تماس مختصری با کف قفس قرار می دهد و نمره 0 به وضعیت عادی حیوان داده شد. داده های تحقیق حاضر نشان می دهد تجویز عصاره آبی - الکلی زنجبیل در گروه آزمایشی یکم، در کاهش حساسیت به درد در مقایسه با گروه کنترل و شاهد موثر است. در گروه های آزمایشی دوم و سوم، نتایج همراه کردن عصاره و آگونیست گیرنده d2، نشان می دهد کاهش حساسیت به درد در مقایسه با گروه های کنترل و شاهد معنادار است. در گروه های آزمایشی چهارم و پنجم، همراه کردن عصاره با آنتاگونیست گیرنده d2 نتایجی مشابه با گروه آزمایشی یکم داشت و حساسیت به درد کاهش یافته بود. این نتایج بیانگر این موضوع است که عصاره آبی - الکی زنجبیل یک تعدیل کننده قوی در حساسیت به درد به ویژه در حضور آگونیست گیرنده d2 دوپامینی می باشد.